Op zoek naar iets om over te schrijven, moet ik denken aan mijn middelbare schooltijd. In opdracht van de leraar Nederlands moest ik op enig moment een opstel schrijven. Het onderwerp was vrij en dat mocht ik dus zelf kiezen. Eenzelfde probleem als waarmee ik nu zit/zat. Uiteindelijk koos ik voor de titel "Mijmeringen". En mijn opstel begon ongeveer zo: "Als ik 's Zondags verplicht in de kerk en onder de preekstoel zit, heb ik alle tijd om over allerlei dingen na te denken ...." Misschien herkennen mijn lezers deze situatie uit hun jeugd ook wel. Enfin het opstel droop dus over van de meest mogelijk flauwe kul waar een puber aan kon denken. Helaas kon mijn leraar Nederlands mijn ontboezemingen niet op prijs waarderen. Een ruime onvoldoende was mijn (onverdiende) loon!
Nu ik al aardig op leeftijd ben gekomen, ga ik het maar nog een keertje proberen.
BESPIEGELINGEN
Na een lange Corona-periode heb ik er geen enkele moeite mee om met mijn ogen dicht te denken dat ik in de Spaanse Costa del Sol heerlijk in het zonnetje dommelend op een ligstoel aan het genieten ben. Op zo'n moment heb ik natuurlijk helemaal geen last van allerlei kwaaltjes. Ik voel me lekker (senang zouden de Indenesiërs zeggen) in mijn vel zitten. Ik heb niets van doen met politiek, gezeur, huishoudelijke plichten. En geldzorgen zijn er ook niet. Bovendien voel ik me eeuwig jong. En zo kan ik nog lang doorgaan met dagdromen. Maar, helaas, die dromen zijn bedrog.
REALITEIT
Ik wordt wakker getikt en mag beginnen met het bereiden van ons avondmaal. Als ik dan langzaan vanuit de luie stoel omhoog kom, voel ik al mijn ledematen heftig protesteren. Met mijn huissloffen aan slof ik naar het fornuis. Maar; helaas is mijn geheugen ook niet meer wat het geweest is. Ik weet niet meer wat ik moet klaarmaken. Dat vraag ik dus heel voorzichtig. Vanaf de bank komt zachtjes een antwoord dat ik natuurlijk niet versta door mijn gehoorproblemen. Het lijkt er op dat mijn huidige leven één aaneenschakeling van ellende is.
GELUK
En die aaneenschakeling van ellende bestaat gelukkig niet. Ondanks alles kan ik me toch nog heerlijk gelukkig voelen. En dan zijn het vooral de kleine dingen die daarvoor zorgen.
Herkennen mijn lezers zich ook in dit verhaal. Of levert dit opstel opnieuw een dikke onvoldoede op??
Trouwens Eef was de beste op hole 9.
—————