Birdie time ...

Wij behoren als golfspelers bij de liefhebbers. De amateurs dus! Dat wil zeggen dat het genot van het spel belangrijker is als het realiseren van topprestaties. Voor ons is het slaan van een par al een hele prestatie en het behalen van een birdie geeft de betreffende speler recht op een vermelding in onze analen. Welnu; vandaag kan gesproken worden over echte birdie time. Één eend liet het leven en een gans ging een tijdje mank en hobbelend over de baan. Die gans was er echter eentje van de taaie soorten en hij overleefde op wonderlijke wijze de aanslag op zijn leven. Na enkele minuten liep hij al niet meer mank en vervolgde hij al kwakend en kwetterend zijn weg. Robert (de birdie-scorer), Jac en Willem stonden er bij en keken er naar. Dit alles gebeurde op hole 6 en de heren waren nog maar nauwelijks bekomen van het gebeuren op hole 4. Geheel zonder kwade bedoelingen en zonder opzet raakte Jac's balletje daar die ongelukkige eend. En na enige stuiptrekkingen was het helaas gedaan voor het beestje. Een paar ganzen snelden naar de plek des onheils om assistentie te verlenen. Maar alle hulp was tevergeefs. Daar waren we toch wel even stil van. Begrijpelijkerwijze scoorde Jac op de hole geen punten meer. Ook de volgende hole was hij nog niet helemaal bij de les. Helaas zo gaat dat nu eenmaal.
Op de laatste hole wilde de voorzitter, zo als gebruikelijk, de competitie aangaan met zijn flighgenoten. Daarbij is het niet toegestaan om op die hole beter te scoren dan de voorzitter. Een prachtige uitdaging dus om te komen tot wat burgerlijke ongehoorzaamheid. Willem deed vreselijk zijn best. Ook Jac bleef niet achter met een geweldige afslag die meteen als "longest" genoteerd kon worden. Maar hoe hij het hem telkens flikt, begrijp ik nog steeds niet. Onze Robert mag zelfs 8 holes verknold hebben. Maar op die 9-de hole slaat hij onverbiddelijk toe. Alleen vriendje en aspirantlid Jan weet die hole af en toe beter te bedwingen als Robert. Zijn flightgenoten blijven hopen op betere tijden en slaan dan ongetwijfeld genadeloos toe. Dan kan Robert niet zeggen dat hij niet vooraf gewaarschuwd was.
Tot slot is het nog vermeldenswaard dat Eef verplichtingen had op golfbaan Best maar dat er een hele horde aspirantleden was komen opdraven om alle flights toch wel behoorlijk op te vullen. Dank dus aan Anneke, Ans (zuster Anna), Yvonne en Willem.