Boerenslimheid en golfersbedrog

Wat hebben wij toch een onvoorspelbare voorzitter. Of maakt hij gewoon gebruik van boerenslimheid en golfersbedrog? Ik kan daar geen uitspraak over doen. Maar ik voelde me na hole 9 toch wel een beetje voor het lapje gehouden door Robert. Vol goede moed begonnen Willem, Jan en Jac op hole 9 voor het inmiddels toch wel traditionele en vriendschappelijke spel tegen onze voorzitter. Gezien het spel van Robert op de eerste 8 holes dachten we hem met twee vingers in de neusgaten ook wel op die hole te kunnen verslaan. Tot dan toe was het immers 8 holes lang kommer en kwel bij Roberts spel. Zijn eerste afslag verdween net niet in het water. Hij produceerde afzwaaiers van heb ik me jou daar! Hij ging niet in een rechte lijn maar zigzaggend als een volleerde en laverende dronken zeeman over de baan. En dat hield Robbie met gemak 8 holes lang vol. Het was alsof hij zijn eerste golfles nog moest krijgen. We kregen warempel zelfs nog een beetje medelijden met hem.
En toen ... bij hole 9 was het voor hem Hemelvaartsdag. De verrijsenis uit de doden. Robert was als door een wonder plotseling helemaal herboren en met een 2-tal ferme slagen parkeerde hij zijn bal vlakbij de rand van de green. Willem was de enige die dit geweld nog enigszins kon bijhouden. Jan en Jac hadden hun 3e bal, sportief als ze waren, maar in een steile bunker geslagen en daar lagen ze gebroederlijk naast elkaar. Het viel nog mee dat ze slechts 2 slagen nodig hadden om die bal weer uit de bunker te halen. Maar ze waren nu natuurlijk kansloos voor de zege op hole 9. Een overwinning kon Robert niet meer ontgaan en met 5888 was hij glorieuze winnaar. Met een grijns die breder was als "van oor tot oor" stapte hij als een jong veulen in de wei van de green.
In de flight achter ons gaf Eef op zijn bekende en geduldige wijze golfles aan de hem omringende dames. Bovendien had hij ook nog ruimschoots tijd over om diverse ballen uit het water te vissen en ze zo van de verdrinkingsdood te redden.
Op de par 3 baan genoten Arno, Margriet en Ineke van het mooie golfweer. Ze sloegen hun balletjes. Ineke hielp de geblesseerde Margriet met het oprapen van de ballen en ze hield Arno goed in de gaten om te voorkomen dat hij zijn evenwicht zou verliezen. Ook op die par 3 baan is alles goed verlopen en alle leden van het Vrolijke Team blijven gewoon doen waar ze goed in zijn; GENIETEN!!