Gastvrouw en gastmijnheer

Zoekende naar onderwerpen voor mijn verhaaltjes kom ik dit keer op het onderwerp; de gastvrouw en gastmijnheer. Daarover ga ik verderop iets vertellen.
Eerst wat aandacht schenken aan het geweld van ons Vrolijke Team afgelopen gisteren (Donderdag dus). Eigenlijk waren we weer bijna op volle oorlogssterkte. Alleen Olga en Jetty ontbraken. En dat gemis probeerde aspirantlid Joop met zijn stralende aanwezigheid goed te maken. Een lastige opgave dus voor Joop om dit keer wel 2 Vrolijkers te doen vergeten. Dat lukte hem natuurlijk niet. Maar op de golfbaan wist hij zijn mannetje te staan en sloeg hij zijn ballen hemelhoog richting de heilige Petrus die dat allemaal vanaf zijn troon bij de hemelpoort goed kon bekijken. Ik weet niet of diezelfde Petrus er iets mee te maken heeft maar het was bloedheet op de baan. Ik had het gevoel dat mijn bloed ervan over de kook ging. De aanwezige dames hadden dat natuurlijk allang door en lieten zich niet van de kook brengen. Ze kozen allemaal voor de par 3 baan. En zo kon het gebeuren dat Arno geen eenzame tocht hoefde te ondernemen maar geflankeerd werd door een viertal schoonheden.
Na afloop konden we uit eerste hand van Ans vernemen wat er nu precies met haar aan de hand is. Het moet iets met de longen zijn maar een definitief uitsluitsel is pas de komende dagen te verwachten. We blijven positief en gaan uit van een gunstige uitslag. Terwijl de dames genoten in het lover van de par 3 baan zwoegden de heren over de grotendeels onbeschutte Leij. Hard labeur zouden de Belgen zeggen (overigens proficiat met jullie plaatsing in de volgende ronde!). Na 5 holes dacht ik er ernstig over om er toch maar de brui aan te geven. Maar zo zit ik niet in elkaar. Doordouwen dus en op de enkels de eindstreep in de vorm van het uitholen op hole 9 te halen. De gele peter smaakte na die prestatie prima.
Oh ja: Nu nog iets over die Gastvrouw en Gastmijnheer.
Daar is bij Prise d'Eau de laaste maanden extra aandacht aan gegeven. Het zijn geen Marshalls meer. Nee ze moeten en zullen waken over het welbevinden van hun gasten die zonder problemen hun golfspelletje willen afronden. Nou het moet gezegd worden; ze doen vreselijk hun best. Staan je meestal al bij de eerste hole op te wachten met een vriendelijk en opbeurend praatje. Wijzen je met een ernstig gezicht op de uitgangspunten van READY GOLF. Controleren startbewijzen en geven je dan toestemming om de eerste bal van die dag te slaan. Bovendien zijn ze keurig gekleed en als het in de winter een beetje meezit komen ze ook nog eens een keertje langs met een hartverwarmertje in de vorm van een Schrobbelèr. In de zomer hebben ze bovendien ook dikwijls een jerrycan met verkoelend water aan boord van hun elektrieke mobiel. Jongens en meisjes wat wil je nog meer en bij welke golfbaan tref je zoiets nog meer aan? Dus; hulde voor die gastvrije mensen en hulde aan Prise d'Eau. Daar kan een Vrolijk Team VROLIJK van worden.