Gedaan met de pret?

Als we het over de vakantiepret hebben, kunnen we wel stellen dat het alweer gedaan is met die pret. Bruin teruggekomen uit Spanje maar met daar een weertijpe dat toch niet echt Spaans was. De temperatuur was aangenaam. Zo rond de 25 graden. Maar we werden constant geplaagd door een stevige en ook stevig vervelende wind. Zo irritant dat we het strand nauwelijks bezocht hebben. Daar liepen we een grote kans om rood terug te keren. niet van de zonnebrand, maar omdat de wind en het zand je lichaam in de kleur rood zouden zandstralen. Wél hebben Willem en ik een paar keer genoten van enkele van de prachtige en uitdagende Spaanse golfbanen. Moesten we tegen de wind in slaan, dan was het voor ons liggende ravijn niet of erg moeilijk te overbruggen. Maar ja; je kunt ook niet alles hebben en daarom mogen we ook niet klagen. Al met al hebben we toch weer genoten van een fijne vakantie.
Dus dan maar weer op naar de pret op onze golfbaan en met onze vriendengroep.
Op de golfbaan mocht ik weer oude en bekende Vrolijke Teamers ontmoeten. Ook zij hadden vakantie achter de rug (en hoe zt het met Olga?). Eef en Robert konden kennelijk niet van elkaar scheiden en waren zelfs tijdens de vakantie in elkanders nabijheid! Ook kon Robert ons, onder bewonderend och en ah geroep, zijn gehavende hand laten zien (jullie weten nog wel; die hand van dat tuinincident). Die hand was, op een lidteken na, mooi genezen en kon niet meer dienen als excuus voor slechter golfspel. De dames Els, Ineke en Margriet hadden nog andere bezigheden of voelden zich niet helemaal gezond en waren dit keer afwezig op de golfbaan. Donderdag verwachten we weer 100% presentie en dan nemen we ook wat meer tijd om elkaars verhalen te aanhoren.
Op het laatste moment sloot Anneke zich nog bij ons aan zodat we een flight hadden van 3 heren en ook een flight van 3 dames. Dat 6-tal doorliep de 9 holes van de Sijsten in rap tempo en verder valt er over 18 juni weinig te vertellen.