GREMPIES

Rarara wat is dat nu weer? GREMPIES !
De uitleg is eenvoudig. Het is de Engelstalige afkorting voor; Growing Retired Elderly People In Exelent State. In gewoon Nederlands zouden we zeggen dat het gaat om het groeiend aantal bejaarden dat er nog goed uitziet en ook nog een beetje fit is. En dan zijn we natuurlijk aanbeland bij ons cluppie Vrolijke Vrienden. Op de een of andere manier voldoen we aan de voorwaarden om ons tot de GREMPIES te rekenen. Dat wil echter niet zeggen dat onze lichamen (en geesten) in showroomconditie zijn. Sinds de aflevering door onze respectievelijke moeders hebben we best wel wat deuken opgelopen en het motortje is ook niet meer gloednieuw. Maar we zijn wel goed onderhouden, krijgen regelmatig een wasbeurt, slapen in een comportabele garage (een bed dus) en worden afgetankt met dikwijls heerlijke drank en voedsel. En zo kunnen we de wereld aan en hopen dat nog jarenlang te mogen doen.
Één van de voorwaarden om dat steeds langer vol te houden is; gezonde beweging. Mede daarvoor is het golfspelletje uitgevonden. En als het effe kan en het weer het toelaat, spelen we dat spelletje 2x per week. 
Zo waren we ook vandaag weer te vinden bij Prise d'Eau, ons thuishonk. Arno, Margriet en Ineke genoten op de par 3 baan van het mooie golfweer en produceerden al wandelend en golfslagen uitdelend de nodige parren en bogey's. Datzelfde deden Ans, Els en Olga op de Blaak. Alleen waren er geen parren maar wel bogey's en double bogey's te noteren. Bovendien hadden de dames de vaart er flink inzitten want ze bleven constant de voor hen lopende heren Robert, Eef en Jac op de hielen zitten. Bij de herenflight telt overigens slechts één resultaat en dat is het aantal slagen op hole 9. De andere holes dienen alleen maar als opwarming en oefening voor die oh zo belangrijke negende hole. Het is dan de bedoeling om de voorzitter (Robert) te laten winnen. En de uitslag levert dan een geheim getal op. Dat getal is zo geheim dat ik het hier niet zal noemen. In eerdere verslagen is dat wel gebeurt. Dus kijk het daar nog maar eens na. Ik beperk me nu met de mededeling dat onze vriend Robert dit keer teleurgesteld is in zijn golfvrienden die hem niet lieten winnen.
Volgende keer beter. Maar ... het blijft voor iedereen een erezaak.