Lang gewacht en toch gekregen.

Het lijkt wel of ik het over Sinterklaas of de Kerstman ga hebben. Want in de Decembermaand klopt menig kinderhartje wat sneller omdat het erg benieuwd is naar een kleine verrassing. Om dat te krijgen, maken die kinderen mooie tekeningen en uitputtende wensenlijstjes.

Zo voordat het Kerst ging worden had ik ook een wensenlijstje. Ik wilde de golfbaan bestormen met mijn golfuitrusting en bijbehorende handicart. Helaas gooiden de weergoden behoorlijk wat roet in mijn golfeten. Tot vandaag was het niet mogelijk om mijn golfwens waar te maken. Groot was dan ook mijn vreugde toen ik vanmorgen zag dat de baan open was en dat handicarts waren toegestaan. Nog vlug mijn vrouwtje overtuigen van een gezond uitstapje; een handicart reserveren; boterhammetjes klaarmaken en spoorslags op weg naar Tilburg. 

Het duurde niet lang of de eerste tegenvaller kondigde zich al aan. En wel in de vorm van een fikse file. Gelukkig ben ik van nature de rust zelve en het kwartiertje vertraging konden we nog net hebben. Dus kon ik al hijgend van alle tempo en alle emoties als laatste van onze flight afslaan.
Al bij al was het weer een fijne golfdag. Het lukte me behoorlijk goed om de ballen te slaan in de richting van de verplichte koers die ik met mijn karretje moest rijden. Nog wat zand scheppen in bunkers die ik onderweg tegenkwam. En zo kwam hole 9 al snel in zicht.
Het spel was weer op de wagen. Aan Robert nog eens uitgelegd dat het om de knikkers ging en zo nog wat praatjes om hem uit zijn concentratie te halen. Helaas ... pindakaas dat plezier was me dit keer niet gegund. Een nieuwe tegenvaller dus. Ook Els had wat pech met haar eerste afslag. Maar gelukkig kon Ans het spel van Robert bijhouden en volgen zodat we uiteindelijk een geheim getal van 7799 kunnen noteren.
Na een lekker bakske koffie hebben we nog een bezoek gebracht aan de Jumbo golfshop en die kunnen weer een mooie omzet in de boeken noteren.