Processie

Een processie wat is dat eigenlijk zal de jeugd van tegenwoordig zich dikwijls afvragen. Vroeger kwam je in ons land en dan vooral in het zuidelijke deel op Zondag regelmatig een processie tegen. In nog zuiderlijker gelegen landen hoort een processie zelfs nog steeds bij het daar beleden geloof. Dan wordt een kolossaal Mariabeeld in optocht gedragen door de sterkste mannen uit het dorp. Of, als er gebrek is aan dat soort mannetjesputters, er komt een ossekar aan te pas om dat beeld te vervoeren. Het was rijkelijk bekleed met zilver en goud. De pastoor loopt dan voorop en wordt op de voet gevolgd door de notabelen. Dan komt een harmonie die plechtige muziek produceert. En dan dikwijls maagdelijke meisjes in eveneens maagdelijk witte communie jurkjes. Maar waar kun je in ons land nog een echte pastoor vinden. Om maar te zwijgen van die jonge maagdjes. Die moet je met een lampje zoeken. Jammer dat deze folklore aan het uitsterven is.  Inderdaad in Limburg wil de processie sporadisch nog wel eens over de landweggetjes trekken om dan even stil te staan bij ieder kapelletje dat ze onderweg tegenkomen. Maar ook daar eindigt dat gelovige en ingetogen gebeuren meestal in de plaatselijke kroeg om er daar een wilde orgie van te maken. En dat ook nog eens een keer met het gevolg dat er na dat feest weer enkele maagden minder zijn in dat dorp!!
Gelukkig heeft de natuur daar iets op gevonden. Ze hebben hun eigen processie gemaakt. Daar komt geen pastoor, harmonie of maagd aan te pas. Nee; voor deze processie zijn speciale rupsen in het leven geroepen ... de eikenboomprocessierups. En laat die beestjes zich nu niks aantrekken van het menselijke ras. Wij beschouwen ze als een plaag die erg moeilijk te bestrijden valt. Ze gaan al in de verdediging nog voor wij toekomen aan aanvallen of bestrijden. Miljoenen giftige pijltjes sturen ze, gedragen door de wind, op ons af. En wij komen dan onder de vervelende en jeukende blaasjes te zitten. De journalisten zijn er wél blij mee. Want, nu in een journalistieke komkommertijd, hebben ze iets om over te schrijven. En ik profiteer er ook van want mijn wekelijkse colomn is op deze manier ook weer snel gevuld. Ook de golfspelers bij Prise d'Eau profiteren ervan. Er is namelijk een "local rule" uitgevonden die alle eikenbomen en hun directe omgeving tot GUR verklaart. Voor Robert was dat voldoende reden om de bossen maar weer eens op te zoeken want rups of geen rups hij mocht zijn balletje dat bij een eikenboom was geland oppakken en, zonder straf, op een gunstige plek droppen. Zo krijgt ook Johan Cruijff weer voor de zoveelste keer gelijk. Want; "Elk nadeel hep zijn voordeel". En het Nederlands vrouwen voetbalteam speelt ook al met een wijsheid van de heer Cruijff; "Als wij de bal hebbe, kenne zij niet scoren". En dat gaat ze, tot nog toe, goed af ...
Na zoveel wijsheid en folklore stop ik er maar weer mee. Tot Maandag op de golfbaan.